సేవాభాగ్యంలేని స్వర్గమెందుకు?
ముద్గలుడు సామాన్య కుటుంబీకుడు. చెమటోడ్చి జీవనం గడిపేవాడు. తన పొలంలో పండిన ధాన్నాన్నే అడిగినవారికి అడిగినంత దానంచేసి, పక్షులు, జంతువులు తిన్నన్నితినగా మిగతావాటితో జీవయాత్ర గడిపేవాడు. అతని త్యాగనిరతికి మెచ్చి అతన్ని బొందితో స్వర్గానికి తీసుకుపోవడానికి దేవతలు విమానం తీసుకువచ్చాడు. ‘‘అక్కడ ఏమి ఉంటాయి?’’ అని అడిగాడు ముద్గలుడు.
‘‘సర్వసుఖాలు ఉంటాయి’’ అన్నారు దేవతలు. ‘‘నేను అక్కడ చెయ్యడానికి ఏమైనా పని ఉంటుందా? ఆదరించడానికి, సేవించడానికి ఎవరైనా ఉంటారా?’’ ప్రశ్నించాడు ముద్గలుడు. ‘‘నీవేమీ చేయాల్సిన అవసరం లేదు. అక్కడ దీనజనులంటూ ఎవరూ ఉండరు. కాబట్టి వాళ్ళకోసం పనిచేయాల్సిందేమీ లేదు. కేవలం భోగాలు అనుభవించడమే నీ పని’’ అన్నారు దేవతలు. ‘‘ఏ పని చేయకుండా స్వర్గంలో పొర్లాడేకంటే ఈ కర్మభూమిలోనే ఉంటాను. ఇక్కడి జీవితమే నాకు ఆనందాన్నిస్తుంది. నావలన ఒకరికి ఉపయోగంలేని జీవితం నాకు వద్దు’’ అని స్వర్గాన్నే తిరస్కరించాడు ముద్గలుడు.